Чойном-Миний шүтээн

Гал халуун хайранд шатаж ганцхан чамайг л хайрлая
Гарцаагүй үхэх орчлонд ганцхан чамайг л хайрлая
Сартай шөнийн зүүд юм гээд ганцхан чамайг л хайрлая
Сайхан бүхний дээд юм гээд ганцхан  чамайг л хайрлая

Цонхоор тусах сарны туяа нь
Цохилох зүрхэнд чамайг бодогдуулна
Газарт буух хурын чимээ нь
Ганцхан чиний инээмсэглэлийг сануулна

Алаг цэцэгсийн дэлбээг тоолж
Амраг чамайгаа би хүлээлээ
Анх учирсан мөчөө дурсаж
Алдрай чи минь надруугаа яарлаа

Зүрхэлж хэлсэн үгийг минь ун...

Чойном-Миний шүтээн

Холын бүдэгхэн цагийн
Хонины нэхийн өлгий чи
Энэ хорвоод юуг шүтдэг юм бэ гэж
Эзнээсээ одоо асуу
Тохойн чинээхэн нялх уед минь
Толгойн дээр зүүлттэй байсан
Эсгийгээр хайчилсан үнэг чи
Эзнээсээ одоо асуу
Шүтлэгтэн биш гэлээ ч би
Шүтдэг ганцхан шүтээнтэй
Огторгуй тэнгэрт би шүтдэггүй
Одон гаригт би шүтдэггүй
Омголон догшин байгалийн сүрт үзэгдэлд би шүтдэггуй
Олны хэл ам, хараал ерөөлд би шүтдэггүй
Нүд аньж хувь тавиланг би шүтдэггүй
Нүгэл буян, бурхан чөтгөрийг ч шүтдэггүй
Би эмэгтэй хүнийг шүтдэг
Би эх хүнийг шүтдэг
Би ээжийгээ шүтдэг
Би гагцхүү би гэдэг дотоод сэтгэлийг минь
Биеийг минь, хүчин...

Tsonhnii tsaana tusah ter nariig ogloo bvr ineemseglen ugtaj
Setgeldee teeh zowlon shanalaliig martaj nulimsaa sogd
Uilaad suuh odrood olon ch jaragh mochvvd tvvnees ch olon
Ter uitgar gunig monhiin bish ergeed bvh yum s.han bolnoo
Yamar ih hetsvv yamar ih zowlon bh ni yalgaagvv chi bidnii l 1
Yagaad ch boil bvtehgvv zvil gj vgvi oortoo l itge Ochigdor onoodor zowhon bish margaash nogoodor gj bn
Haranhui yum bvhen bvvdger blaa ch nar mandaj vvr tsaina
Hen negniig dursan hen negnees nulims ursana
Hen bh ni yalgaagvi ene amidral 1 l hemneleree ursana
Bayan yaduu ali ni ch hamaagvi gai zowlon yalgal...

Амьддаа бие биеэ хайрла, хүмүүсээ
Алив сайхан бүхнээ бусдаас битгий харамла!
Хэрэггүй үгийн зэвээр зүрхийг минь бүү шархлуул,
Хэн нэгнийгээ харанхуй нүх рүү битгий түлх!

Архинд орсон нэгийгээ шоолж бүү инээ,
Аяа, чиний аав чинь ч байж мэднэ шүү.
Амжиж, чи өөрөө алдрын зэрэгт хүрсэн бол
Аз жаргалын хаалгыг бусаддаа нээж өг!
Ачийг чинь тэд бас бүү мартаг

Ганц сайхан үгээр дутаж яваа хүнд
Гарцаагүй түүнийг нь олж хэл
Гадаа нартай ч, гэрт хүйтэн өдөр
Газар дээр нэг бус удаа тохиолдоно

Чамд дурласан сайхан хөвгүүнийг
Чанга хатуу үгээр битгий гомдоо, бүсгүй минь

Чама...

Намрын уулнаа бугын урамдахыг сонсоорой
Намайг ухаажихыг үзэх гэж ижий минь та урт наслаарай
Манцуйдаа ирж таныг би ганцхан удаа жаргаасан
Магадгүй тэрнээс хойш дандаа зовоосон
Ганцхан намайг гэж ижий та

Газар дээр минь хичнээн увидастай төрсөн юм бэ?
Бариувчийг минь эсгэж, хуримын өмсгөл чимэглэж
Балчраас минь өдийг хүртэл та оёдолчин явлаа
Оточ маналын хувилгаан ийм байдаг уу гэлтэй
Орон дээрээс минь алгасалгүй тонгойж
Дэрэн дээр намайг бүлээрч хонох болгонд
Дэлхийд хамгийн сайн эмч минь та байлаа
Аягаа эвдэн, эрхэлж ядсан намайг
Аргадсандаа алиалагч болж өмнө минь эргэлдсэн
“А” үсэг бичих...

Хэсэгхэн зуур түүнийхээ тухай бодон хэвтжийнаа
Хэн нэгэнтэй жаахан ч гэсэн хамт байхсан ганцаарджийн
Хэврэгхэн муу байшинтай зүйрлэхүйц энэ зүрхийг минь
Хэнзхэн намрын салхи бараг л ганхуулна
Намуухан дөлгөөнхөн үдэш 2-уул
Навтгархан муу байшинг минь нар тусч гэрэлтүүлэхэд
Зүүдлээчгүй байсан учрал дэргэд ирэхэд би түүнгүй
Зөндөө удаан ганцаар явсныг би чинь ингээд зүрхгүй

Хэдэн жилийн дараа магадгүй хайр байсныг чи ухаарна
Хэзээ хойно нь бүүр сүүлд нь энэ хайрын сайхныг олж харна
Хэлж байсан хатуурхаж байсан үгэндээ харамсана
Хэнэггүйхэн өнгөрсөн цаг чи бид 2-ыг шоолж таарна
Одоо л уучилахгүй ...

Хэл нь тагнайгаа олохгүй тультчиж
Хөл нь дэлхийгээ онохгүй тэмтчиж
Хааяа нэг халамцуухан ирэхэд нь
Хараалын үг урсгаж  халаасыг нь бүү хоосло
Янагийн захиа л лав гарахгүй шүү дээ, наадахаас чинь
Яахав дээ хөөрхий, шараа тайлах юмыг нь үлдээ

Дээл бүсэн гоёлтой
Дээрээ  малгай хийморьто...

Хаан улс миний бие сүр хүчийг үзүүлэн 
Хатан улс танд хайрын дайн зарлаж байна
Дайны хөлд нэрвэгдэх танай нутаг амгалан байна
Дайлаар мордсон миний халуун цус буцалж бай

Дээрхийн гэгээний бүтээсэн дари эхийн нэг билээ, чи
Да Винчийн дүрсэлсэн дээдэс хатадын нэг билээ, чи
Дулдуйтын Равжаагийн “Үлэмжийн чанар” билээ, чи
Дашдоржийн хүүгийн шүлэглэсэн сарангоо билээ, чи

Цонхон дээрээ зогсон чинийхээ барааг харуулддаг
Цоожтой хаалганы хонх жингэнэн дуугарахыг хүлээдэг
Чанад холоос чинийхээ хөлийн чимээг анирддаг
Чиний зүгийн салхинд хайрын үгээ шивнэдэг

Навчис мөчирөөсөө салах ямар гунигтай байдгийг 
Намайг...

Аниргүйхэн дотносохдоо дасна гэж санасангүй
Аятайхан төрхөнд чинь татагдана гэж бодсонгүй
Нэг л мэдэхэд чамайг үгүйлдэг болжээ
Нээрэнгээсээ чамд сайн болжээ

өөрөөс минь ундрах миний л шүлэг хүн бүрт хүрээсэй гэж
өөрөөч мэдэлгүй жигүүр ургаж нисэн дүүлээд чам дээр минь очход
өнгөц харсан чиний сэтгэл оошоож тоолгүй орхин одсон
өнөөдөр харин чи хар чиний л хийсэн хэрэг гэлтэй
өрөвдөх сэтгэлгүй тэр хүн биш адгуус болжээ
өргөрсөн гэж та нар тоодгүй
өнгөрсөнд чинь л жинхэнэ хариу байдаг
өнгөрсөн гэж та нар хаядаг
өнгөрсөнд чинь л жинхэнэ үнэн байдаг
ирээдүй бол харин ондоо
өнгөрснөөс тэр ...